Wat is nu eigenlijk….bewust worden? Ik ben erachter gekomen dat dat voor iedereen anders is. Er zijn namelijk vele wegen naar Rome leiden

De afgelopen 33 jaar heb ik met vele stromingen kennis mogen maken. Telkens weer een andere stap omdat ik niet het antwoord vond dat ik zocht. Door mijn zoektocht van de afgelopen tientallen 😉 jaren heb ik vele paden mogen bewandelen. Regressie, toegepaste psychologie, traumaverwerking, intuïtieve & mediamieke ontwikkeling, tantra, lichaamswerk, familieopstellingen, non dualisme, hindoeïsme en boeddhisme. Wat een wijsheid ligt er allemaal in elk pad afzonderlijk. Ik heb zoveel geleerd van zoveel verschillende mensen. Ongelofelijk als ik nu terugkijk en het grappige is dat ik elke keer weer nieuwe dingen blijf ontdekken. Het houdt nooit op. En alles wat ik heb mogen leren (en nog steeds leer) komt samen in mij. Het pad dat niet echt een naam heeft.

Hoe het begonnen is? Als ik terugkijk vanaf mijn 19de levensjaar (ben nu 52).

De reden om op zoek te gaan naar mezelf was best een kwetsbaar stuk. Iets wat ik destijds met niemand durfde te bespreken. Het was de leeftijd dat ik seksueel actief werd. Ik reageerde zo anders op de liefde dan ik me had voorgesteld. En dan met name in het intieme contact met de ander. In alle romannetjes stonden zulke mooie verhalen over de liefde bedrijven. Ik verslond hele bouquetreeksen in mijn pubertijd. Daar las ik dat de liefde bedrijven hemels zou zijn maar dat was helemaal niet wat ik ervaarde. Ik wilde zo graag dat ik me kon overgeven aan het gevoel van genot maar het lukte me niet. Ik dacht dat er iets mis was met mij dus ik durfde dit aan niemand te vertellen. Naar mijn vriend toe deed ik net alsof ik het allemaal leuk en fijn vond maar diep van binnen, voelde ik me alleen. Ik vond het mannenlichaam totaal onaantrekkelijk en afstotend. Wel merkte ik dat mijn lichaam positief reageerde. Ik vond het zo tegenstrijdig. Ik walgde van zijn lichaam en tegelijkertijd reageerde mijn lichaam wel op zijn lichaam. Ik snapte er niks van. Hoe dan?

Dit is één van de redenen geweest dat ik op zoek ging naar mezelf. Ik kwam terecht bij een regressietherapeut en zo is mijn avontuur begonnen. Ik  was op zoek naar antwoorden op mijn vragen. Ik wilde zo graag snappen waarom mijn lichaam en mijn hoofd tegengestelde dingen wilden. Ik wilde zo graag snappen waarom ik soms zo heftig reageerde op bepaalde mensen of situaties? Ik wilde snappen waarom ik niet kon genieten van mijn lichaam en van de liefde bedrijven. En nog heel veel waarom vragen. Hierdoor ben ik op het ‘spirituele’ pad gekomen. De reden was…..but maar wat ben ik dankbaar dat ik op zoek ben gegaan naar mezelf.

Nu, 33 jaar later, is er veel veranderd in mezelf en in mijn leven. Ik kan genieten van het leven, ik kan genieten van seksualiteit en intimiteit, ik geniet van wie ik ben. En tegelijkertijd kom ik ook nog steeds stukken tegen in mezelf die ik heftig vind, die pijn doen. Weinig opgeschoten of heb ik niet hard genoeg gewerkt? Dat is niet hoe ik ernaar kijk.

Ik kan het leven niet maken……ik kan het leven niet controleren…..sommige stromingen vertellen je dat het leven alleen maar leuker wordt als je bewuster wordt. Dat is niet mijn ervaring. Sommige dingen in het leven zijn echt sax! Voor mij heeft bewustwording niets te maken met dat het leven alleen maar zo mooi en zo leuk is. Het gaat erom hoe je omgaat met de dingen die je in je leven tegenkomt. En gelukkig kan ik er nu (meestal) anders mee omgaan. Ik kan naar mezelf kijken als ik in een kutperiode zit en om mezelf lachen en huilen tegelijk. Het is een stuk minder ZWAAR.
En toevallig zijn er ook meer periodes dat ik me vrij voel. Vervuld met liefde en dankbaarheid voor mijn leven hier op aarde

Vandaag las ik een quote van ‘Ram Dass’:

“I can do nothing for you but work on myself
you can do nothing for me but work on yourself “

Wat een geweldige uitspraak! Ram Dass is een spirituele leraar die er geen doekjes om windt. Iemand met veel humor en een ontwapenende eerlijkheid.

We kunnen niets voor de ander doen. Uiteindelijk kun je het alleen zelf kunt doen. Alleen jij kunt jezelf helen en niet iemand anders. Je kunt op weg geholpen worden of iemand kan je een richting aangeven maar uiteindelijk ligt het ‘werk’ bij jezelf. Of zoals mijn vriendin altijd zegt: ‘we can only walk each other home’. We kunnen samen het pad bewandelen maar uiteindelijk zet je altijd zelf de stappen.