Ik zag een filmpje voorbij komen met mooie muziek en de tekst:
‘Why are you trying to fit in, when you are born to stand out? – The Universe –
en kreeg tranen in mijn ogen.
Ik heb altijd zo mijn best gedaan om erbij te horen door mezelf aan te passen en me te confirmeren aan de groepsregels maar dat is nooit helemaal gelukt (gelukkig 😉).
Het begon al op de lagere school. Ik wilde opvallen en dat deed ik door stoer te doen en heel hard te rennen. ‘Overlopie’ heette dat. Van de ene kant naar de andere kant van het schoolplein rennen zonder getikt te worden. Daar was ik goed in. Tijdens mijn middelbare school droeg ik bepaalde “stoere en hippe’ kleding want ik wilde graag bij de populaire groep horen (wat vervolgens niet lukte).
Er was altijd een soort innerlijke drang om erbij te horen en onderdeel te zijn van een groep mensen. Tot mijn 24ste was ik lid van een kerk. Hier deed ik velerlei vrijwilligerswerk: zondagsschool, oppasdienst, kinderclubvrijwilliger, bestuurder van jongerenvereniging. Maar ik liep mezelf voorbij en lag vaak met migraine op bed. Kwam er later achter dat ik zo op zoek was naar aandacht en goedkeuring (en daar deed ik ‘alles’ voor)
Het verlangen om onderdeel te zijn van een geheel was zo sterk dat ik telkens weer nieuwe groepen probeerde. Maar altijd was er iets waardoor het voor mij niet paste. Vaak heb ik ervaren dat er in groepen ongeschreven regels zijn. In het begin lijkt het allemaal fantastisch maar als je je langer in een groep beweegt dan komen bij mij de scheurtjes naar voren. De scheurtjes hadden te maken met ‘regels’ waar ik me niet senang bij voelde. Of er werd rijkelijk veel wijn geschonken en daarna geroddeld over anderen of er werden dingen onder het tapijt geveegd en niet uitgesproken naar elkaar of ‘alles was liefde’ – de spirituele groepen waar alles fluffie en geweldig was. Kortom trial & error. Maar als je het niet probeert, weet je het niet.
Waar ik achter kwam, is dat het voor mij gaat het over middenin het leven staan met mijn hart open en in alle eerlijkheid. Dat is soms schrikken en kan even rauw zijn. Maar mijn ervaring is dat het altijd weer opent als het vanuit liefde gezegd wordt. En dat is wat ik zo mis. Die onverschrokken openheid en eerlijkheid vanuit liefde voor de ander en jezelf. Om elkaar alles eerlijk en open te vertellen vooral samen met de mensen van wie je houdt. Dat je ook echt je rottige stukken kan delen met elkaar. En als je uitgegleden bent en de ander pijn hebt gedaan dat je daar eerlijk over kan zijn en kijken wat nodig is om verantwoordelijkheid te nemen hierover. Dit is voor mij wat nodig is in de wereld. Wees eerlijk over je tekortkomingen en je schaduwkanten, alleen als dat ‘out in the open is’ kun je kijken wat nodig is om dit te helen. De laatste maanden spreek ik regelmatig mensen die het zo moeilijk hebben met elkaar en met zichzelf. Wat mooi als je dat kunt delen met elkaar.
Afgelopen zomer heb ik zo’n mooie gelegenheid gehad om dit te oefenen bij Finca Vrij (soort mini-community) door daar 6 weken te zijn. Samen met Estrella en Erik de Vrijer (Finca Vrij) organiseren we communitydagen waarin we met elkaar aan de slag gaan op het centrum.
Raakt mijn verhaal jouw hart en wil je ook graag ‘oefenen’ in een community? Ben je op zoek naar een groep die vanuit liefde eerlijk en open naar elkaar is? Je bent van harte welkom.
Alle data vind je op Insta. Zit je niet op Social Media. Stuur mij een bericht dan houd ik je op de hoogte van alle data. Aankomende zaterdag 12 oktober 2024 is er een communitydag en van vrijdagavond 18 oktober tot zondagmiddag 20 oktober 2024 hebben we een communityweekend.